Masowe szkolenia oraz prezentacje związane z udzielaniem pierwszej pomocy zdecydowanie w ostatnich latach poprawiły świadomość społeczeństwa – zwłaszcza dzieci i osób młodych na temat zachowań związanych z nieoczekiwanymi zdarzeniami. Dzięki kompleksowym szkoleniom wielokrotnie udało się uratować życie poszkodowanym, a przecież właśnie to jest celem ogólnopolskiej akcji. W dzisiejszym artykule poznamy pierwszą pomoc nie od strony praktycznej, a od tej merytorycznej – naukowej. Uwzględniając teorię medyczne postaramy przybliżyć się proces udzielania pierwszej pomocy z zachowaniem szczegółów, które w tymże procesie odgrywają rolę nierzadko kluczową. Zapraszamy do lektury!
Czym tak naprawdę jest pierwsza pomoc?
Zgodnie z definicją pierwszą pomocą nazywamy zespół czynności wykonywanych w razie wypadku, urazu, bądź nagłego ataku chorobowego w celu ochrony życia, bądź zdrowia poszkodowanego z zachowaniem zminimalizowania następstw niekorzystnych w momencie, gdy niemożliwe jest udzielenie pomocy specjalistycznej, bądź w momencie oczekiwania na taką pomoc. W związku z ową definicją wyróżniamy trzy rodzaje pierwszej pomocy :
– pierwsza pomoc definiowana jako zespół czynności ratunkowych wykonywanych przez osoby obecne na miejscu zdarzenia
– kwalifikowana pierwsza pomoc prowadzona przez ratownika w ramach wykonywanej pracy, bądź każdego innego przypadku zagrożenia zdrowia, bądź życia, którego ten jest świadkiem
– medyczne czynności ratunkowe udzielane przez lekarza, ratownika medycznego, bądź pielęgniarkę w wyniku interwencji ratunkowej, bądź na szpitalnym oddziale ratunkowym
Łańcuch ratunkowy – czym jest i z czego się składa?
Łańcuch ratunkowy stanowi zespół czynności ratowniczych, które wzajemnie się zazębiają przez co umożliwiają zwiększony poziom rokowań na przeżycie potencjalnego poszkodowanego. Pierwszym ogniwem łańcucha ratunkowego jest rzecz jasna prewencja, czyli nauczenie zasad pierwszej pomocy zarówno od strony praktycznej, jak i teoretycznej. Drugim ogniwem z kolei jest wczesne rozpoznanie oraz wezwanie pomocy. W tym obszarze kluczowym aspektem jest określenie rodzaju zagrożenia oraz stworzenie skonkretyzowanego i racjonalnego opisu sytuacji oraz poszkodowanego. Kolejnym ogniwem jest rozpoczęcie RKO – resuscytacji krążeniowo-oddechowej pod warunkiem, że zaszło zatrzymanie czynności serca. Przedostatnim krokiem jest wczesna defibrylacja, czyli proces migotania komór prowadzący do zatrzymania akcji serca dla którego pobudzeniem może okazać się właśnie efektywny proces defibrylacji. Ostatnie ogniwo łańcucha ratunkowego stanowi opieka poresuscytacyjna, czyli zestaw czynności medycznych wykonywanych w szpitalu w celu maksymalnego poprawienia sprawności poszkodowanego.
Zakres pierwszej pomocy – w zakres pierwszej pomocy wchodzą następujące czynności :
– zabezpieczenie miejsca zdarzenia, sprawdzenie stanu poszkodowanego, zapewnienie sobie pomocy, prowadzenie resuscytacji K-O, wykonanie pozostałych czynności ratunkowych oraz ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej.
Tekst przy współpracy z portalem https://www.allecco.pl/.
